Wielu naszych rodaków postrzega Litwę przez pryzmat historycznych związków, zabytkowego Wilna, dość trudnych stosunków dyplomatycznych oraz licznej polskiej mniejszości narodowej. Warto zdawać sobie sprawę, że ten najbliższy z krajów bałtyckich, od pewnego czasu wzbudza zainteresowanie polskich przedsiębiorców. Litwa wydaje się atrakcyjna między innymi ze względu na geograficzną bliskość, położenie w centrum Europy oraz akcesję do UE i przyjęcie euro. Warto również wspomnieć o niskich podatkach dochodowych, dzięki którym ten niewielki trzymilionowy kraj próbuje przyciągać zagranicznych inwestorów.

Zobacz nasz specjalny serwis poświęcony międzynarodowym transferom walutowym

Prowadzenie biznesu na Litwie

Trzeba zdawać sobie sprawę, że Litwa przez dziesięciolecia będąca częścią ZSRR, pod względem poziomu rozwoju gospodarczego przypomina Polskę. Warto sprawdzić, czy dwa analizowane kraje (Polska i Litwa), są podobne również pod względem warunków do prowadzenia działalności gospodarczej.

Taanaliza będzie ostatnią częścią naszego cyklu, w którym już wcześniej przedstawiliśmy kwestie związane z prowadzeniem firmy na terenie Norwegii, Rumunii, Węgier, Słowacji, Czech, Niemiec, Irlandii oraz Wielkiej Brytanii.

Litewska gospodarka była niestabilna, ale zdołała dogonić polską

Osoba zainteresowana prowadzeniem firmy na Litwie, powinna zdawać sobie sprawę z gospodarczej specyfiki tego kraju.

Podobnie jak Łotwa i Estonia, przez całe dekady był on integralną częścią Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Długoletnia polityka gospodarcza prowadzona według wzorców sowieckich i późniejsza bardzo bolesna transformacja gospodarcza, skutkowała cywilizacyjnym zacofaniem w stosunków do krajów Zachodniej Europy.

Według danych Banku Światowego z 1995 roku, wartość PKB per capita obliczona dla Litwy wynosiła 5920 USD (po uwzględnieniu parytetu siły nabywczej). Analogiczna suma produktu krajowego brutto z 1995 r. w przeliczeniu „na głowę” jednego Polaka to 6175 USD.

ZWRÓĆ UWAGĘ: W połowie lat 90 – tych, dwa analizowane kraje (Polska i Litwa) cechowały się bardzo zbliżonym poziomem rozwoju gospodarczego.

Pod koniec 2015 r. porównywane kraje (tzn. Polska i Litwa) też posiadały zbliżony poziom PKB per capita, ale historia ich dwudziestoletniego rozwoju była nieco inna.

Warto zwrócić uwagę, że uzależniona od eksportu litewska gospodarka rozwijała się znacznie szybciej od 2000 roku do 2006 roku, ale później bardzo mocno odczuła początek globalnego kryzysu gospodarczego.

W 2008 r. litewski PKB skurczył się o 15% (podobne wyniki odnotowano również w Estonii i na Łotwie). Dzięki drastycznym reformom fiskalnym, Litwa w 2010 r. wróciła na ścieżkę szybkiego wzrostu, ale późniejsze wyniki gospodarcze nie były już tak dobre.

Wspomniany kraj boryka się z korupcją, szarą strefą i jednym z największych w UE rozwarstwieniem dochodowym społeczeństwa. Warto również pamiętać o masowej emigracji do krajów „starej unii”, która skutkowała bardzo szybkim zmniejszeniem zasobu siły roboczej.

W perspektywie ostatnich 25 lat, Litwa mocno się wyludniła, co miało wpływ między innymi na poziom PKB per capita. Na początku lat 90 – tych, populacja Litwy wynosiła około 3,7 miliona, a obecny wynik jest już niższy o 0,9 miliona.

ZWRÓĆ UWAGĘ: Litwa obecnie zmaga się ze skutkami masowej emigracji zarobkowej, a ten problem jest bardziej dotkliwy niż w przypadku Polski. Ostatnią falę emigracji spowodował wzrost cen po przyjęciu euro w 2015 r.

 

Koszt godziny pracy na Litwie wciąż jest mniejszy niż w Polsce …

Statystyki dotyczące liczby ludności przebywającej na terenie Litwy prawdopodobnie są znacznie dokładniejsze niż analogiczne szacunki polskiego GUS-u. Między innymi dlatego trzeba dość ostrożnie oceniać różnicę pomiędzy polskim i litewskim PKB per capita (odpowiednio 26 862 USD i 28 936 USD w 2015 r. po uwzględnieniu parytetu siły nabywczej).

Wątpliwości nie budzą natomiast wyniki, zgodnie z którymi Polska w 2016 r. odnotowała nieco wyższy wzrost gospodarczy (2,7%) aniżeli Litwa (2,3%).

Prognozy na kolejne lata są korzystniejsze dla naszego kraju.

ZWRÓĆ UWAGĘ: W 2016 r. polska gospodarka rozwijała się nieco szybciej niż litewska. Prognozy na kolejne lata (do 2020 r.), również są lepsze dla Polski.

Lepiej prezentuje się też sytuacja dotycząca rynku pracy.

Zgodnie z danymi Eurostatu, w marcu 2017 r. „polska” stopa bezrobocia rejestrowanego wynosiła zaledwie 5,3%. Mimo sporego ubytku siły roboczej, analogiczny wskaźnik obliczony dla Litwy nadal przekracza 8% (patrz poniższa tabela).

Na uwagę zasługuje również różnica przeciętnego kosztu godziny pracy (po wliczeniu pensji, składek pokrywanych przez pracodawcę i benefitów). Ten wskaźnik obliczony dla Litwy w 2016 r. wynosił 7,3 euro. Porównywalny wynik z Polski wówczas był wyższy o 1,3 euro (patrz poniższe zestawienie).

W kontekście łącznych kosztów pracy, warto również zwrócić uwagę, że Litwa cechuje się wyższym obciążeniem pracodawcy składkami społecznymi (30,80% pensji brutto w 2016 r.) niż Polska (16,26%).

ZWRÓĆ UWAGĘ: W 2016 r. łączny koszt godziny pracy na Litwie był o 15% niższy od analogicznego wyniku z Polski.

 

Hit! Litewski fiskus kusi przedsiębiorców stawką wynoszącą tylko 5%

Tak jak już wspomnieliśmy, Litwa zwraca uwagę przedsiębiorców (nie tylko polskich) ze względu na niski poziom stóp podatkowych.

Informacje zaprezentowane w powyższej tabeli wskazują, że u naszych północno – wschodnich sąsiadów dochody osób fizycznych są objęte liniową stawką wynoszącą 15,0%.

Oprócz tego jest stosowana również preferencyjna stawka na poziomie 5,0% dochodu. Warto dokładniej przyjrzeć się ciekawym zasadom opodatkowania osób fizycznych na terenie Litwy.

Informacje napływające z Litwy wskazują, że w roku podatkowym 2017 zmianie nie uległa podstawowa stawka PIT (15,0%) obowiązująca od 2009 r. Utrzymano również stawkę preferencyjną (5,0%), która dotyczy dochodów wynikających z handlu oraz usług niemających charakteru pracy intelektualnej.

Osoby wykonujące samodzielną działalność gospodarczą w branżach związanych np. z medycyną, prawem oraz finansami, muszą płacić podatek PIT według standardowej stawki. Identyczna stawka (15,0%) dotyczy również dochodów kapitałowych.

ZWRÓĆ UWAGĘ: Preferencyjna stawka podatku PIT dla litewskich przedsiębiorców (5,0%) dotyczy przede wszystkim dochodów z handlu oraz usług związanych z pracą manualną. Specjaliści (np. prawnicy i doradcy finansowi) w ramach działalności gospodarczej są objęci standardową stawką PIT wynoszącą 15,0%.   

Kwota wolna na Litwie

Warto odnotować, że tegoroczne zmiany w litewskim podatku PIT objęły natomiast wysokość kwoty wolnej od podatku.

Co ciekawe, fiskus z Litwy ustala tę „kwotę wolną” w ujęciu miesięcznym. Od stycznia do grudnia 2017 r. wynosi ona 310 euro/m-c. Trzeba jednak zwrócić uwagę, że ta stawka dotyczy tylko dochodu nieprzekraczającego płacy minimalnej (380 euro w 2017 r.).

Dla lepiej zarabiających osób, wzór na obliczenie miesięcznej kwoty wolnej od podatku będzie następujący: 310 euro – 50% x (dochód brutto – płaca minimalna). W związku z powyższym, tylko najgorzej zarabiający mieszkańcy Litwy, mogą liczyć na pełną kwotę wolną od podatku, która wynosi 3720 euro rocznie.

W 2017 r. podstawowa kwota wolna zupełnie znika przy pensji wynoszącej 1000 euro miesięcznie. Dodatkowym ograniczeniem jest fakt, że podstawowa kwota wolna od podatku przysługuje tylko pracownikom, a przedsiębiorcy na Litwie nie mogą skorzystać z takiego rozwiązania.

ZWRÓĆ UWAGĘ: „Litewska” kwota wolna od podatku dochodowego jest degresywna (0 euro – 3720 euro rocznie) i dotyczy tylko dochodów wynikających z zatrudnienia.

Ulgi dziecięce, na ubezpieczenie i naukę

Lepszą wiadomością dotyczącą podatków na Litwie, jest możliwość powiększenia swojej miesięcznej „kwoty wolnej” o 200 euro (na rodzinę) w związku z wychowywaniem dziecka.

Ta preferencja przysługuje również osobom uzyskującym dochody z innych źródeł niż zatrudnienie (m.in. przedsiębiorcom) oraz podatnikom zarabiającym ponad 1000 euro miesięcznie.

W kontekście preferencji, warto również wspomnieć o tym, że litewski podatnik może pomniejszyć swój roczny dochód o niektóre wydatki związane z dobrowolnym ubezpieczeniem emerytalnym, ubezpieczeniem na życie oraz kosztami kształcenia. Takie odliczenia łącznie nie mogą przekroczyć 25% dochodu i 2000 euro rocznie (limit kwotowy dotyczy tylko składek ubezpieczeniowych).

ZWRÓĆ UWAGĘ: Wszyscy litewscy podatnicy wychowujący dzieci, mogą skorzystać z dodatkowej „kwoty wolnej” (200 euro na rodzinę miesięcznie). W ten sposób, państwo walczy z ujemnym przyrostem naturalnym.

 

Zobacz nasz specjalny serwis poświęcony międzynarodowym transferom walutowym

Niektóre litewskie spółki otrzymują zwolnienie od CIT na 6 lat

Na uwagę zasługują również zasady litewskiego podatku dochodowego od osób prawnych (CIT).

Wspomniany podatek ma podstawową stawkę na poziomie 15,0%, która jest jedną z najniższych w Unii Europejskiej!

Korzystnie prezentują się również takie przywileje podatkowe, jak na przykład możliwość rozliczania straty z działalności przez dowolną liczbę kolejnych lat.

ZWRÓĆ UWAGĘ: Nawet podstawowa stawka litewskiego CIT-u (15,0%), jest jedną z najniższych w Unii Europejskiej.

CIT dla małych

Trzeba podkreślić, że efektywna stawka podatku CIT na Litwie wynosi zaledwie 5,9% (według danych firmy PwC). Osiągnięcie takiego wyniku jest możliwe dzięki stosowaniu dwóch wariantów preferencyjnego opodatkowania spółek.

Pierwsze rozwiązanie polega na objęciu małych firm stawką CIT wynoszącą zaledwie 5,0%. Tak niska stawka dotyczy przedsiębiorstw, które zatrudniają mniej niż 10 pracowników i generują roczny obrót na poziomie nieprzekraczającym 300 000 euro.

i większych firm

Większe spółki mogą liczyć na podatkowe przywileje, jeżeli rozpoczną działalność w jednej ze specjalnych stref ekonomicznych.

Na obszarze opisywanych stref, podatek CIT przez pierwsze 6 lat wynosi 0%, a później (na okres kolejnych 10 lat) jest obniżany o połowę (do 7,5%).

Z takich warunków skorzystają firmy zatrudniające powyżej 20 pracowników, które na terenie specjalnej strefy zainwestowały co najmniej 100 000 euro.

ZWRÓĆ UWAGĘ: Małe spółki na Litwie płacą preferencyjny podatek CIT (5,0%). Dla większych podmiotów przewidziano m.in. sześcioletnie zwolnienie z podatku CIT pod warunkiem zainwestowania przynajmniej 100 000 euro w specjalnej strefie ekonomicznej. 

VAT na Litwie

W ramach uzupełnienia podatkowych informacji z Litwy, warto wspomnieć o podatku VAT, którego stawki są podobne do wartości obowiązujących na terenie Polski (patrz powyższe zestawienie).

Stawka zerowa litewskiego VAT-u dotyczy m.in. niektórych usług świadczonych w ramach żeglugi i transportu powietrznego.

Niższa stawka preferencyjna (5%) jest stosowana w przypadku sprzedaży większości leków i artykułów dla niepełnosprawnych.

Dziewięcioprocentowa stawka ma zastosowanie przy obrocie książkami oraz prasą i przy sprzedaży usług związanych z zakwaterowaniem oraz transportem publicznym.

Pozostałe transakcje (w tym związane ze sprzedażą żywności), zostały objęte standardową stawką VAT (21%).

Podobnie jak w przypadku Polski, lokalne firmy muszą rozpocząć rozliczanie podatku od wartości dodanej (VAT) po przekroczeniu pewnego limitu rocznych obrotów. Na Litwie ten limit wynosi 45 000 euro i obecnie jest zbliżony do wartości obowiązującej w Polsce (200 000 zł).

Warto dodać, że zagraniczne firmy działające na litewskim rynku, muszą rozliczać VAT niezależnie do wartości obrotów.

ZWRÓĆ UWAGĘ: Litwa cechuje się zbliżonym limitem zwolnienia podmiotowego z VAT-u (45 000 euro w 2017 r.), jak Polska (200 000 zł w 2017 r.).

Litewską składkę społeczną przedsiębiorca zapłaci od 50% dochodu 

Polskich przedsiębiorców rozważających działalność na Litwie, może interesować również tamtejszy system ubezpieczeń społecznych.

Warto wiedzieć, że w opisywanym kraju również istnieje obowiązek posiadania ubezpieczenia społecznego oraz zdrowotnego przez osoby uzyskujące dochody.

Ustalaniem i poborem składek zajmuje się tzw. SoDra (lt. Valstybinio Socialinio Draudimo Fondo Valdyba), czyli litewski odpowiednik ZUS-u.

W odróżnieniu od systemu obowiązującego w naszym kraju, litewskie ubezpieczenie zdrowotne i społeczne jest opłacane przez pracodawcę w ramach jednej składki.

Ubezpieczenia pracowników i pracodawców

W drugiej połowie 2017 roku, pracodawca będzie musiał odprowadzić równowartość 30,48% wynagrodzenia brutto pracownika (przy założeniu najniższego poziomu ubezpieczenia wypadkowego, którego stawka waha się od 0,18% do 1,80%). Szczegółowy podział składki pracodawcy w drugiej połowie 2017 roku to:

• ubezpieczenie emerytalne – 22,3% podstawy (wynagrodzenia brutto)
• ubezpieczenie chorobowe – 1,2% podstawy
• ubezpieczenie rodzicielskie – 2,2% podstawy
• ubezpieczenie od bezrobocia – 1,6% podstawy
• ubezpieczenie zdrowotne – 3,0% podstawy
• ubezpieczenie wypadkowe – od 0,18% do 1,80% podstawy

Składka płacona przez pracownika łącznie wynosi 9,0% wynagrodzenia brutto (3,0% – składka społeczna, 6,0% – składka zdrowotna).

Zatrudniona osoba dodatkowo może zapłacić 2,0% podstawy w ramach dobrowolnego ubezpieczenia emerytalnego. Zarówno pracodawca jak i pracownik, musi odprowadzać składki od podstawy/wynagrodzenia brutto do równowartości 10 przeciętnych pensji miesięcznie (limit dla 2017 r.).

ZWRÓĆ UWAGĘ: Litewski pracodawca w ramach jednej składki reguluje zobowiązania wynikające z ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego pracownika. Niestety jest ona relatywnie wysoka (około 30% – 31% wynagrodzenia brutto).

Składki od przedsiębiorców

Nieco korzystniej przedstawia się sytuacja osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą na terenie Litwy.

Tacy przedsiębiorcy płacą bowiem składki społeczne od kwoty stanowiącej 50% dochodu podatkowego firmy.

Maksymalny roczny wymiar podstawy jest ograniczony do 28 – krotności średniej płacy w kraju. W zależności od tego, czy samozatrudniony będzie płacił dodatkowe ubezpieczenie emerytalne (2,0% podstawy), łączna stawka ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego wyniesie 39,3% lub 41,3% w drugiej połowie 2017 r.  Szczegółowy podział składki przedsiębiorcy wygląda następująco:

• ubezpieczenie emerytalne – 25,3% podstawy
• ubezpieczenie chorobowe – 1,2% podstawy
• ubezpieczenie rodzicielskie – 2,2% podstawy
• ubezpieczenie od bezrobocia – 1,6% podstawy
• ubezpieczenie zdrowotne – 9,0% podstawy

Warto zwrócić uwagę, że w pierwszej połowie 2017 r. obowiązują jeszcze wyższe łączne stawki dla składek społecznych i zdrowotnych płaconych przez pracodawców (30,8%) oraz przedsiębiorców (40,3% + dobrowolne 2,0%). Litewski rząd zamierza sukcesywnie obniżać obciążenia związane z ubezpieczeniami społecznymi.

ZWRÓĆ UWAGĘ: Na Litwie osoby samozatrudnione płacą składkę społeczną i zdrowotną (łącznie 39,3% lub 41,3% podstawy) od połowy swojego dochodu podatkowego.

Litewska opieka zdrowotna

W przypadku Litwy, pewnym problemem jest to, że mimo relatywnie wysokich składek (zwłaszcza dotyczących wynagrodzenia pracowników), ubezpieczeni nie mogą liczyć na dobry poziom usług publicznych.

W tym kontekście, istotna jest między innymi służba zdrowia. Wyniki znanego rankingu Euro Health Consumer Index z 2016 r. wskazują, że litewska opieka medyczna stoi na niewiele lepszym poziomie niż polska. Wśród 35 analizowanych krajów, Litwa zajęła 27 pozycję. Polska pod względem standardu publicznej służby zdrowia uplasowała się na 31 miejscu, wyprzedzając tylko Albanię, Bułgarię, Czarnogórę i Rumunię. Jedną z nielicznych zalet litewskiej oraz polskiej służby zdrowia, jest brak dodatkowych odpłatności dla ubezpieczonych.

ZWRÓĆ UWAGĘ: Litewska służba zdrowia w międzynarodowych rankingach prezentuje się niewiele lepiej niż polska. Zaletą jest nieodpłatność usług i świadczeń dla ubezpieczonych pracowników oraz przedsiębiorców.

System emerytalny na Litwie

Warto również zwrócić uwagę na litewski system emerytalny, który (podobnie jak jego polski odpowiednik) będzie narażony na dużą presję demograficzną.

Mimo tego, Komisja Europejska (KE) prognozuje, że przeciętna relacja pierwszej litewskiej emerytury do ostatniej pensji brutto (tzw. stopa zastąpienia brutto) do 2050 r. będzie się utrzymywać na dość niskim, ale stabilnym poziomie 35% – 37%.

Prognozy KE dotyczące Polski są o wiele mniej optymistyczne. Wspomniana instytucja przewiduje, że „polska” stopa zastąpienia brutto obniży się z 54% (2020 r.) do 31% (2050 r.).

ZWRÓĆ UWAGĘ: Mimo ogromnego obciążenia demograficznego, litewski system emerytalny ma zapewnić znacznie stabilniejszy poziom stopy zastąpienia, niż jego polski odpowiednik.

Zobacz nasz specjalny serwis poświęcony międzynarodowym transferom walutowym

W nowym rankingu Doing Business Litwa może konkurować z Polską

Z punktu widzenia osób zainteresowanych prowadzeniem firmy na Litwie, ważny jest również ogólny klimat dla biznesu. Warto zatem sprawdzić wyniki dwóch uznanych i prestiżowych rankingów, które dotyczą tej kwestii.

Paying Taxes 2017

Pierwsze z badań nosi tytuł Paying Taxes 2017 i prezentuje m.in. stopień skomplikowania systemu podatkowego.

Analitycy firmy PwC redagującej tej ranking sprawdzili, ile godzin w roku zajmuje przeciętnemu przedsiębiorcy spełnienie wszystkich wymagań formalnych fiskusa.

W przypadku Polski, czas tracony na formalności podatkowe to 271 godzin rocznie (przy średniej dla krajów UE/EFTA na poziomie 164 godzin).

Pod względem skomplikowania systemu podatkowego, gorzej wypadły tylko dwa kraje Unii Europejskiej – Węgry (277 godzin) i Bułgaria (453 godziny).

Litwa odnotowała znacznie lepszy wynik (171 godzin rocznie), który jest zbliżony do średniej dla krajów Unii Europejskiej i Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA).

ZWRÓĆ UWAGĘ: Pod względem skomplikowania, polski system podatkowy jest oceniany znacznie gorzej niż litewski. Świadczą o tym m.in. wyniki prestiżowego rankingu Paying Taxes 2017.

Doing Business 2017

W kolejnym uznanym rankingu (Doing Business 2017), polski system podatkowy też jest oceniany o wiele gorzej od litewskiego (Litwa – 27 miejsce na 190 krajów, Polska – 47 miejsce na 190 krajów).

Warto dodać, że po uwzględnieniu innych kategorii w badaniu Banku Światowego, Litwa zajęła zbliżoną pozycję jak Polska (Litwa – 21 miejsce, Polska – 24 miejsce).

Nasz północno – wschodni sąsiad został znacznie lepiej oceniony pod względem łatwości otwierania firmy, uzyskiwania pozwoleń budowlanych, rejestrowania nieruchomości (2 miejsce na 190 państw), wspomnianego już płacenia podatków i egzekwowania umów. W przypadku Litwy, sporej poprawy wymagają procedury związane z podłączaniem prądu, ochroną mniejszościowych udziałowców, handlem zagranicznym oraz ogłaszaniem upadłości (patrz poniższa tabela).

ZWRÓĆ UWAGĘ: W rankingu Doing Business 2017 Litwa jest światowym liderem pod względem łatwości rejestrowania nieruchomości. W ogólnym rozrachunku, ten bałtycki kraj uplasował się o trzy miejsca wyżej niż Polska (na 21 pozycji).  

Rejestracja litewskiej spółki z o.o. jest tania oraz względnie szybka

W ramach ostatniej części naszego poradnika, zawsze oceniamy łatwość założenia firmy w danym kraju oraz koszty i wymagania związane z taką procedurą.

Na wstępie warto zaprezentować formy prawne działalności gospodarczej, które występują na Litwie. Przedsiębiorca z Polski, ma do wyboru przede wszystkim następujące warianty:

• jednoosobowa działalność gospodarcza – Individuali įmonė (IĮ)
• spółka jawna – Tikroji ūkinė bendrija (TŪB)
• spółka komandytowa – Komanditinė ūkinė bendrija (KŪB)
• spółka z ograniczoną odpowiedzialnością posiadająca kapitał na poziomie przynajmniej 2500 EUR – Uzdrowi akcinė bendrovė (UAB)
• spółka akcyjna posiadająca kapitał na poziomie przynajmniej 40 000 EUR – Akcinė bendrovė (AB)
• przedstawicielstwo lub oddział firmy zarejestrowanej w Polsce

ZWRÓĆ UWAGĘ: Osoba zakładająca litewską spółkę z o.o. (Uzdrowi akcinė bendrovė  – UAB), musi posiadać przynajmniej 2500 EUR kapitału własnego. W przypadku spółki akcyjnej, wymagany kapitał wzrasta do 40 000 EUR.

Formy dominujące w litewskim biznesie

Podobnie jak w wielu innych krajach, na terenie Litwy najpopularniejsze są dwa warianty prowadzenia firmy – własna działalność gospodarcza oraz spółka z o.o.

Zakładanie spółki z o.o.o. na Litwie

Osoba zakładającą litewski odpowiednik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, musi pamiętać o wymogach dotyczących minimalnego kapitału (2500 EUR), które są około dwa razy wyższe niż w Polsce. Pewną rekompensatą będą jednak niskie koszty związane z rejestracją litewskiej spółki UAB. Według najnowszych danych Banku Światowego, taka procedura wygląda następująco:

• otwarcie konta bankowego i wniesienie minimalnego wkładu (czas procedury: 1 dzień/koszt procedury: 0 EUR)
• uzyskanie podpisu elektronicznego (czas procedury: 1 dzień/koszt procedury: 0,50 EUR)
• rezerwacja nazwy firmy (czas procedury online: do 1 dnia/koszt procedury: 16,22 EUR)
• rejestracja w rejestrze handlowym połączona ze zgłoszeniem do urzędu skarbowego i SoDra (czas procedury: 3 dni/koszt procedury: 51,00 EUR)

Na pochwałę zasługuje koszt analizowanej rejestracji wynoszący około 68 euro.

Dla porównania, Bank Światowy podaje, że w Polsce rejestracja spółki z o.o. wiąże się z wydatkiem wynoszącym przynajmniej 600 zł (około 140 euro). Jeżeli polski przedsiębiorca nie korzysta z trybu uproszczonego (tzw. „S24”), to koszty będą o wiele wyższe (np. ze względu na taksę notarialną). Wyniki dotyczące Polski i Litwy oczywiście nie uwzględniają dodatkowych kosztów, które są związane z czynnościami pozaurzędowymi (np. wynajęciem biura lub przygotowaniem statutu spółki przez prawnika).

ZWRÓĆ UWAGĘ: Litwa cechuje się znacznie niższym kosztem rejestracji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (w porównaniu do Polski).

Własna działalność gospodarcza na Litwie

Interesująca jest również procedura dotycząca rejestrowania samodzielnej działalności gospodarczej na Litwie.

Warto wiedzieć, że w tym kraju są możliwe dwa warianty rejestracji.

Osoby, które ze względu na charakter wykonywanej działalności (np. handel obwoźny) będą podlegały uproszczonym zasadom opodatkowania, muszą otrzymać specjalny certyfikat od urzędu skarbowego.

Pozostali jednoosobowi przedsiębiorcy rejestrują się u fiskusa na ogólnych zasadach.

Dodatkową korzyścią dla przedsiębiorców posiadających certyfikat jest brak konieczności opłacania składek na ubezpieczenie chorobowe, rodzicielskie oraz fundusz pracy. Tacy przedsiębiorcy płacą jedynie składkę emerytalną oraz zdrowotną (odpowiednio 25,3% ogólnej podstawy dla przedsiębiorców i 9,00% tej podstawy w drugiej połowie 2017 r.). Uzyskanie certyfikatu trwa od 4 dni do 10 dni, ale nie jest związane z praktycznie żadnymi kosztami.

ZWRÓĆ UWAGĘ: W przypadku niektórych rodzajów działalności, litewski jednoosobowy przedsiębiorca (po uzyskaniu specjalnego certyfikatu), może liczyć na mniejsze wymagania formalne, uproszczony tryb płatności podatku (stałe zaliczki) oraz niższe składki społeczne.

Przed rozpoczęciem jednoosobowej działalności gospodarczej na Litwie, warto sprawdzić, czy jej zakres kwalifikuje się do objęcia uproszczoną formą opodatkowania. Osoba zainteresowana prowadzeniem litewskiej firmy, powinna również wiedzieć, czy jej działalność nie będzie wymagała dodatkowych zezwoleń. Odpowiednich informacji mogą udzielić doradcy specjalizujący się we wprowadzaniu polskich firm na rynek litewski. Takie przedsiębiorstwa oferują usługi nie tylko mieszkańcom północno – wschodniej Polski.

Sprawdź pozostałe nasze artykuły z cyklu Firma w….:

1. Firma w Irlandii – czy warto założyć?

2. Firma w Rumunii – czy warto założyć tam biznes w 2017 r.?

3. Firma na Węgrzech – jak założyć i prowadzić

4. Prowadzenie firmy w Niemczech – poradnik

5. Firma w UK – czy się opłaca założyć?

6. Czy założyć i prowadzić firmę na Słowacji

7. Czy założyć i prowadzić firmę w Czechach

8. Czy warto założyć firmę w Norwegii?

Śledź na bieżąco kurs Euro.

Zobacz nasz specjalny serwis poświęcony międzynarodowym transferom walutowym